مقیاسهای شاعرانه و سبک هندی
نویسندگان: ثبت نشده
چکیده مقاله:
مقیاسهای شاعرانه، یکی از آرایههای زیبای ادبی است که تاکنون ناشناخته مانده و کمتر کسی به واجست آن پرداخته است. این آرایة ادبی در دستور زبان فارسی هم چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. برخی دستورنگاران متوجه آن شده و از آن با عنوانهای وابستههای عددی، روشنگر، صفت شمارشی مرکّب، ممیز، رابطهای کلّی عددی یاد کردهاند. در این مقاله، به بررسی مقیاسهای شاعرانه از قرن پنجم تا قرن دوازدهم، سبک خراسانی تا سبک هندی پرداخته شده است. فراوانی این مقولة دستوری و آرایة ادبی، بیشتر در شعر صائب تبریزی و بیدل دهلوی، دو شاعر نمایندة حوزههای اصفهان و هند، در شعر قرن یازدهم و دوازدهم میباشد
منابع مشابه
مقیاس های شاعرانه و سبک هندی
مقیاس های شاعرانه، یکی از آرایه های زیبای ادبی است که تاکنون ناشناخته مانده و کمتر کسی به واجست آن پرداخته است. این آرایة ادبی در دستور زبان فارسی هم چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. برخی دستورنگاران متوجه آن شده و از آن با عنوان های وابسته های عددی، روشنگر، صفت شمارشی مرکّب، ممیز، رابط های کلّی عددی یاد کرده اند. در این مقاله، به بررسی مقیاس های شاعرانه از قرن پنجم تا قرن دوازدهم، سبک خراسانی ت...
متن کاملامیری و سبک هندی
امیری فیروزکوهی ‘متخلّص به ((امیر)) شاعر قصیده سرا و غزل پرداز معاصر ‘ از خاندانی است صاحب نام. او درمیان سخنوران معاصر چهره ای دارد شناخته شده با تمام ویژگیهای یک شاعر طراز اول. امیری نه تنها در حوزه غزل و قصیده‘بلکه در میدان انواع دیگر شعر طبعی دارد به روانی آب‘زلال و صاف. اگرچه غزلش در نازک خیالی غزل صائب را به یاد می آورد‘ اما شهرتش در پیروی از سبک هندی بیشتر به جهت دفاع توأم با هواداری و...
متن کاملسبک هندی و مکتب اصفهان
برای لذت بردن و درک آثار ادبی و هنری متنوع، آشنایی با سنتهای ادبی و هنری هر عصر و ویژگی حاکم بر فرهنگ آن دوران ضروری به نظر میرسد و از آنجا که هیچ هنر کامل و جاودانهای در ظهور و تداوم خویش از مجموعه جریانات پیرامون خود بیبهره نیست، لذا با توجه به این امر میتوان شناختی کاملتر از هنر آن دوران را فراهم آورد. در این میان پیوستگی میان هنرها و از آن میان ارتباط انکارناپذیر میان شعر و نقاشی ایرا...
متن کاملبازشناسی ویژگیهای سبک هندی
شعر فارسی در عهد صفوی با نام سبک هندی یا سبک اصفهانی شناخته میشود. شعری که در فاصلهی این صد و پنجاه سال در ایران و هند متداول بود با شعر فارسی دورههای قبل، چه از جهت فکر و چه از جهت زبان و شیوهی بیان، تفاوتهای آشکاری داشت. ویژگیهای مهم شعر این دوره چنیناند؛ فکری: حرمان، جستجوی معنی بیگانه، تناقض، انعکاس اندیشههای عرفانی، مخالف خوانی. ادبی: اغراق، ابهام، حسآمیزی، تشخیص، تکرار (تکرارِ مض...
متن کاملمشرب شاعران سبک هندی
هر مکتب ادبی دارای یک ایدئولوژیِ غالب است که عموما در هیات نمادها یا اصطلاحات هرمونتیکیِ پربسامد متجلّی میشود؛ دو اصطلاح تاملبرانگیزِ «صلح کل» و «وسعت مشرب» که نمود بسیاری در شعر شاعران سبک هندی، چون صائب، بیدل، طالب، فیضی و عوفی و... دارد، از جملۀ چنین اصطلاحاتی است. بررسی نمودهای این دو اصطلاح پرتکرار، آگاهیهای فراوانی در زمینۀ هستیشناسی این مکتب ادبی و از جمله تناظر آن با پلورالیسم دینی در ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 48 شماره 197
صفحات 109- 126
تاریخ انتشار 2006-02-20
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023